reporter.gr - 2 days ago

Η μοναδική ίσως θετική όψη της τρέχουσας σκοτεινής περιόδου είναι ότι ωθεί την κοινωνία να επανεξετάσει –και ενδεχομένως να αναμορφώσει– θεσμούς και αντιλήψεις που άλλοτε θεωρούνταν αμετάβλητοι.Ένας από αυτούς είναι το Δημοκρατικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο Guardian επισημαίνει ότι το σημερινό κόμμα δείχνει να βρίσκεται σε κρίση λειτουργίας, αν όχι σε παρακμή. Παρά ταύτα, ακόμη και ένα δυσλειτουργικό Δημοκρατικό Κόμμα είναι προτιμότερο από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Ντόναλντ Τραμπ, το οποίο έχει μετατραπεί σε προσωπολατρικό και αυταρχικό μόρφωμα. Ωστόσο, η Αμερική χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ ένα ισχυρό και ζωντανό Δημοκρατικό Κόμμα – κάτι που δεν φαίνεται να διαθέτει. Ο Ζόχραν Μαμντάνι και η επιστροφή στην πολιτική της καθημερινότητας Ανάμεσα στις ελάχιστες φωτεινές παρουσίες του κόμματος ξεχωρίζει ο Ζόραν Μαμντάνι, 34 ετών, μέλος της Πολιτειακής Βουλής της Νέας Υόρκης και βασικός διεκδικητής του δημαρχιακού αξιώματος στις επικείμενες εκλογές. Ο Μαμντάνι εστιάζει στα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες: το αυξανόμενο κόστος ζωής και τη δυσκολία διαβίωσης στις μεγάλες πόλεις. Αντί να εγκλωβίζεται σε ιδεολογικές συζητήσεις για τον «τραμπισμό», τον «καπιταλισμό» ή τον «σοσιαλισμό», προτείνει απλές, κατανοητές πολιτικές. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η δωρεάν μετακίνηση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, η δωρεάν παιδική φροντίδα, τετραετές πάγωμα ενοικίων για περίπου δύο εκατομμύρια κατοίκους και αύξηση του κατώτατου μισθού στα 30 δολάρια την ώρα.
Στόχος του είναι η άμεση βελτίωση της καθημερινότητας, σε μια προσέγγιση που θυμίζει τον πραγματισμό του Φραγκλίνου Ρούζβελτ τη δεκαετία του 1930. Ανεξαρτήτως συμφωνίας ή διαφωνίας με τις προτάσεις του, ο Μαμντάνι καταφέρνει να επικοινωνεί με σαφήνεια και να εμπνέει νέους ανθρώπους να συμμετάσχουν ξανά στην πολιτική διαδικασία. Η πρόκληση προς το κατεστημένο των Δημοκρατικών Η άνοδος του Μαμντάνι προκαλεί ανησυχία στην ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Τσακ Σούμερ δεν έχει εκφράσει στήριξη προς το πρόσωπό του, ενώ ο Μπιλ Κλίντον έχει ταχθεί υπέρ του Άντριου Κουόμο, ο οποίος επιλέγει μια ρητορική με ξενοφοβικά στοιχεία που θυμίζει τακτικές του Τραμπ. Παράλληλα, η εφημερίδα New York Times προτείνει στους Δημοκρατικούς να κινηθούν προς το «κέντρο». Το ερώτημα, όμως, είναι τι σημαίνει πλέον «κέντρο» ανάμεσα στη δημοκρατία και τον αυταρχισμό και γιατί να αποτελεί επιθυμητό προορισμό. Η επίκληση της «μετριοπάθειας» λειτουργεί συχνά ως κάλυψη για την προσκόλληση των λεγόμενων «εταιρικών Δημοκρατικών» σε μια πολιτική στρατηγική που δίνει προτεραιότητα στις επιχειρήσεις και στους εύπορους ψηφοφόρους εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή η στροφή, υποστηρίζεται, συνέβαλε στην αποξένωση της εργατικής τάξης και άνοιξε τον δρόμο στον Τραμπ. Ο Μαμντάνι, αντιθέτως, υποστηρίζει την ανάγκη για αναδιανομή μέσω φορολογίας των υψηλών εισοδημάτων και των επιχειρήσεων. Προτείνει φόρο 2% στα εισοδήματα άνω του ενός εκατομμυρίου δολαρίων και αύξηση του εταιρικού φόρου στο 11,5%, ώστε να συγκλίνει με τον συντελεστή του Νιου Τζέρσεϊ – μέτρα που εκτιμάται ότι θα αποφέρουν περίπου 9 δισ. δολάρια σε ετήσια έσοδα. Σε μια περίοδο όπου οι κοινωνικές ανισότητες έχουν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ και η συγκέντρωση πλούτου βρίσκεται στα χέρια μιας μικρής οικονομικής ελίτ, η προσέγγισή του αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα. Η Αμερική, αν το Δημοκρατικό Κόμμα θέλει να ξαναγίνει το κόμμα της κοινωνικής πλειοψηφίας, καλείται να επικεντρωθεί στις ανάγκες των εργαζομένων, στη στέγαση, στους μισθούς, στη φροντίδα των παιδιών, στην πρόσβαση στην υγεία και στην ενίσχυση των συνδικάτων.
Παράλληλα, απαιτείται περιορισμός της επιρροής των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων στην πολιτική διαδικασία. Η παρούσα περίοδος μπορεί να αποτελέσει το σημείο καμπής για το Δημοκρατικό Κόμμα: το τέλος της εταιρικής του εκδοχής και την απαρχή μιας πιο λαϊκής και κοινωνικά προσανατολισμένης εκδοχής του. Ο Ζόχραν Μαμντάνι –και όσοι ακολουθούν παρόμοια πορεία– ενδέχεται να υποδεικνύουν τον δρόμο προς αυτήν την αναγέννηση.#ΗΠΑ #Δημοκρατικοί #Νέα_Υόρκη #ΜΑΜΝΤΑΝΙ

Latest News

Hashtags:   

Δημοκρατικών

 | 

πρεσβεύει

 | 

Ζόραν

 | 

Μαμντάνι

 | 

Sources