reporter.gr - 18 hours ago

Μια νέα επιστημονική μελέτη του Πανεπιστημίου Πειραιώς αποκαλύπτει τις πραγματικές οικονομικές διαστάσεις της βιομηχανικής ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, φωτίζοντας μια σειρά από διαρθρωτικές αδυναμίες του κλάδου. Παρά την αύξηση της παραγωγής κατά 31% την περίοδο 2015–2023, η συμβολή της ιχθυοκαλλιέργειας στην εθνική οικονομία παραμένει ιδιαίτερα χαμηλή (0,35% του ΑΕΠ το 2023), ενώ δεν έχει δημιουργηθεί καμία νέα θέση εργασίας εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες. Την ίδια στιγμή, οι επιχειρήσεις του κλάδου έχουν λάβει κρατικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις άνω των 250 εκατ. ευρώ από το 2014 έως το 2027. Ωστόσο, η απασχόληση παραμένει στάσιμη, μειούμενη ελαφρώς από 4.146 θέσεις το 2002 σε 4.099 το 2023 — ποσοστό που αντιστοιχεί μόλις στο 0,1% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας. Η μελέτη, η οποία στηρίζεται σε αναλυτικό οικονομετρικό μοντέλο εισροών–εκροών, εξετάζει δεδομένα για απασχόληση, εμπορικές ροές, επιδοτήσεις και εξαγωγές, αποτελώντας την πρώτη ολοκληρωμένη αποτύπωση της οικονομικής διάστασης του τομέα πέρα από τα συνήθη στοιχεία που προέρχονται από τη βιομηχανία. Σύμφωνα με τα βασικά ευρήματα, η ιχθυοκαλλιέργεια δημιουργεί μόλις 18 νέες θέσεις εργασίας ανά 1 εκατ. ευρώ πρόσθετης ζήτησης, αριθμός χαμηλότερος από τον εθνικό μέσο όρο (22) και πολύ κάτω από τον τουρισμό (25,8). Στην πράξη, όμως, εδώ και 22 χρόνια δεν έχει προστεθεί ούτε μία νέα θέση εργασίας, παρά τις αυξημένες επιδοτήσεις και τα έσοδα. Περισσότερα από τα δύο τρίτα των ενοικίων που οφείλονται στο Δημόσιο παραμένουν ανείσπρακτα, ενώ ο κλάδος εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από δύο είδη ψαριών – τσιπούρα και λαβράκι – που καλύπτουν το 85% της αξίας παραγωγής, καθιστώντας τον ευάλωτο σε ασθένειες και διακυμάνσεις της αγοράς. Από το 2014 και μετά, οι επιδοτήσεις ξεπερνούν τα 250 εκατ. ευρώ χωρίς να έχει επιτευχθεί βιώσιμη κερδοφορία. Η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου, Avramar, βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική θέση, με υπέρογκα χρέη, κρατικές ενισχύσεις διάσωσης και εργαζόμενους που παραμένουν χωρίς αυξήσεις εδώ και 15 χρόνια. Παράλληλα, η αύξηση της παραγωγής δεν έχει αποφέρει ουσιαστικά οφέλη για την περιφερειακή ανάπτυξη. Όπως σημειώνει η μελέτη, «Η επιμονή σε μεγάλες επενδύσεις σε έναν τομέα που έχει υποαποδώσει για δύο δεκαετίες δεν είναι απλώς αναποτελεσματική — είναι κατάχρηση δημόσιας εμπιστοσύνης και πόρων». Η ερευνητική ομάδα ζητά άμεση αναθεώρηση της εθνικής στρατηγικής, με κατεύθυνση επενδύσεων σε τομείς που παράγουν αποδεδειγμένα βιώσιμα αποτελέσματα, όπως η τεχνολογία, η πράσινη οικονομία και οι μορφές αποκαταστατικής υδατοκαλλιέργειας. Η Δρ. Γεωργία Ζούνη, επιστημονική υπεύθυνη της μελέτης, επισήμανε: «Τα στοιχεία είναι ξεκάθαρα: μιλάμε για έναν κλάδο που εξαρτάται υπερβολικά από επιδοτήσεις, δημιουργεί περιορισμένα οφέλη για τις τοπικές κοινωνίες και συνοδεύεται από σοβαρές περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις». Αντίστοιχα, ο Δρ. Τριαντάφυλλος Πνευματικός πρόσθεσε: «Η ανάλυση δείχνει την ανάγκη για έναν πραγματικά βιώσιμο σχεδιασμό – με σεβασμό στις τοπικές κοινωνίες, ίσες ευκαιρίες απασχόλησης και αυστηρό έλεγχο στη χρήση δημόσιων πόρων».#ιχθυοκαλλιέργειες #Πανεπιστήμιο_Πειραιώς #μελέτη #θέσεις_εργασίας

Latest News

Hashtags:   

Μελέτη

 | 

ΠΑΠΕΙ

 | 

ιχθυοκαλλιέργεια

 | 

Ελλάδα

 | 

παραμένει

 | 

στάσιμη

 | 

εκατοντάδες

 | 

εκατομμύρια

 | 

επιδοτήσεις

 | 

Sources